നമ്മള്‍

ഈ രാവുപുലരുമ്പോള്‍
നമ്മള്‍ രണ്ടായിതീരും..
നീ സ്വപ്നവും ഞാന്‍ സത്യവും..
മറവിയുടെ മൂലയിലിരുന്ന്
നിന്റെയോര്‍മ്മകള്‍
സത്യത്തിനു നേരെ വിരല്‍ചൂണ്ടും..
നീ തിരികെ വിളിക്കും
ഞാനെന്ന സത്യത്തെ..
നീ അറിയുക,
നീ സ്വപ്നവും
ഞാന്‍ സത്യവും
അത്രമാത്രമാണ് നമ്മള്‍..

ഒടുവില്‍ കടലിലെരിഞ്ഞമര്‍ന്ന 
സൂര്യനെ നോക്കി നീ പറയുന്നു.. 
പിന്നിട്ട പകലും സന്ധ്യകളും 
പ്രണയവും മിഥ്യയാണെന്ന്..
നാമിരിവരും നിഴലുകള്‍ 
മാത്രമാണെന്ന്.. 
ഭൂതകാലത്തിന്റെ നിഴലുകള്‍ ..

ഓര്‍മകളുടെ മഞ്ഞുരുകുന്നു..
ഡിസംബര്‍ നീയെന്നെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ തീചൂളയിലിട്ട് ..